Sunday, August 27, 2017

6 Agustus

6 Agustus

Aku tidak pernah merayakan ulang tahunku, bagiku hari ulang tahun sama saja seperti hari hari yang lain. Yang rutin ngucapin selamat selain istriku adalah adikku, ibu Wiwi dan ponakan ponakan dekat aja. Notifikasi ulang tahun di fesbuk pun kumatikan, jadi nggak ada temen temen fesbuk yang tau ulang tahunku. Paling temanku Maya Airin yang juga ingat, karena aku rutin ngucapin ulang tahunnya dia juga setiap tanggal 10 mei.
Tapi tahun ini agak beda, karena Arum sudah sekolah di Jakarta, baru 3 minggu sih. Tapi karena baru kali ini berpisah lama dengan Arum, jadi beberapa minggu ini sedang kangen kangennya dengan Arum. Siang harinya, aku dapat sms dari Arum, dia sms "selamat ulang tahun Pa, nanti Arum telpon ya....". Sms itu aja sudah sangat membuatku bahagia. Ku stand by kan handphone ku di tempat yang kuat sinyalnya, karena waktu itu aku sedang di lokasi kerja, dan waktu Arum telpon aku langsung bangun. Nggak banyak yang aku omongkan, cuman memastikan dia sudah terima kode booking pesawat untuk kepulangannya minggu depan. Tapi aku sangat bahagia sekali waktu itu, walaupun aku nggak bisa bilang betapa kangennya aku sama anakku tersayang.
Agak sore, ibuku telpon, ngucapin selamat ulang tahun juga. Padahal dari pagi aku berniat telpon ibuku, cuma sekedar nanya kabar. Walaupun dalam hati aku ingin mengucapkan terima kasih, karena 42 tahun yang lalu ibu sudah berjuang melahirkan aku.
Seharusnya bukan hanya ucapan selamat ulang tahun yang Kita terima, tapi juga terima kasih kepada ibu kita yang sudah bertaruh nyawa melahirkan kita dan membesarkan Kita.

No comments:

Post a Comment